جذب تماشاچیان تئاتر، مبتنی بر انگیزه‎های جستجو و فرار: ارزیابی نقش تعدیل‏کنندگی جنسیت

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار گروه مدیریت بازرگانی، دانشکده مدیریت، دانشگاه تهران، تهران، ایران.

2 دکتری مدیریت استراتژیک، دانشگاه علامه طباطبائی، تهران، ایران.

3 کارشناس ارشد مدیریت استراتژیک، دانشگاه آزاد، واحد تهران شمال، تهران، ایران.

چکیده

تماشاچیان، مهم‌ترین گروه مخاطبان در صنعت تئاتر به شمار می‌آیند. آنان نه‌تنها خریداران و مصرف‌کنندگان اصلی این کالای هنری می‌باشند که می‌توانند باعث ادامه فعالیت یا تعطیلی سالن‌ها و گروه‌های نمایشی شوند. با توجه به دغدغه‌های مالی مدیران این صنعت به دلیل خالی بودن اغلب سانس‌های برخی از سالن‌های تئاتر خصوصی در تهران، شناخت انگیزه‌های تماشاچیان برای حضور در سالن‌های نمایش، ضروری است. هدف از این پژوهش بررسی تأثیر انگیزه‌های جستجو و فرار (فردی و بین فردی) بر میزان حضور تماشاچیان در سالن‌های نمایش است. مطالعه حاضر از نظر هدف، کاربردی و از نظر روش، توصیفی- پیمایشی است. در این پژوهش تعداد 407 تماشاچی تئاتر در شهر تهران، به روش غیر تصادفی ساده در دسترس از جامعه اعضای وب‌سایت تیوال، انتخاب و پاسخ‌های آنان به پرسشنامه، تحلیل گردید. جهت بررسی روابط بین متغیرها و فرضیه­ها مطرح‌شده، از تحلیل مدل معادلات ساختاری و نرم‌افزارهای SPSS و AMOS استفاده شد. نتایج به‌دست‌آمده حاکی از تأثیر سه انگیزه‌ جستجوی فردی، جستجوی بین فردی و فرار فردی بر میزان حضور تماشاچیان در سالن‌های نمایش دارد.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Attracting Theater Audiences Based on Their Seeking and Escaping Motivations: Assessing Mediator Role of Gender

نویسندگان [English]

  • Masoud Keimasi 1
  • Ata ollah Harandi 2
  • manijeh roostaei 3
1 Assistant Professor in Business Management Group، Management Unit, Tehran University، Tehran, Iran.
2 Ph،D، in Strategic Management, Allameh Tabataba’i University،Tehran،Iran
3 MSc، in Strategic Management, Azad University،North branch،Tehran، Iran،
چکیده [English]

Spectators are the most important group of audience in theater industry. Not only they are the main buyers and consumers of this artistic product, they can also cause the theaters and groups to continue their activities or close down. Considering the financial concerns of the managers and due to the fact that most of the chances of some private theaters in Tehran are empty, it is necessary to know the motivations of the spectators to attend the theaters. Accordingly, the purpose of this study was to investigate the effect of search and escape motives (personal and interpersonal) on the presence of spectators in theaters. The present study is applied in terms of purpose and descriptive-survey in terms of method. Based on non-random method, 407 spectators from the subscribers of “Tiwall” webpage in Tehran have been chosen and their answers to the questioners have been studied. To investigate the variables and hypotheses, SEM, SPSS and AMOS software was used. The findings indicated that personal and interpersonal seeking and personal escaping are effective on spectators’ attendance.

کلیدواژه‌ها [English]

  • art marketing
  • audience motivations
  • theater management
  • personal and interpersonal seeking
  • personal and interpersonal escaping
بوردیو، پیر. (1390). تمایز؛ نقد اجتماعی قضاوت‌های ذوقی، (ح. چاوشیان، مترجم)، تهران: ثالث.
پژوهش، مهرداد. (1396). نقش آمیخته بازاریابی در جذب مخاطبان تئاتر. پایان‎نامه کارشناسی ارشد، مدیریت بازاریابی، موسسه آموزش عالی بصیر آبیک.
جلائی، سید عبدالمجید و  صباغ‌پور فرد، مینا. (1387) بررسی اثرات تفاوت‎های جنسیتی در سطح توسعه‌یافتگی اقتصاد ایران. دانش و توسعه. 15، 112-91.
چگینی، شاهین. (1398. مهر). (روستایی، م. مصاحبه‌کننده)، تهران.
ریاست جمهوری. (1395). تحلیل وضعیت شاخص‌های جنسیتی در ایران. http://women.gov.ir.
زنجری، نسیبه. صادقی، رسول و  دلبری، ا.حمد (1397) تحلیل تفاوت‌های جنسیتی در الگوهای گذران وقت سالمندان ایرانی. سالمند،13، 603-588.
ژیانی، ز.هرا (1391). بررسی تأثیر پوستر در جذب مخاطبان تئاتر. پایان‏نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز.
سجودی، فرزان. نعمت گرگانی، میثاق. (1398). تبیین و تحلیل رابطه‌ی میدان دانشگاه و سلیقه مشروع تماشاگران تئاتر تهران. جامعهشناسی کاربردی.30(1)، 20-1.
سرایی، ساجده. (1392). عوامل مؤثر بر ارزش افزوده اقتصاد تئاتر و بررسی آن در تئاتر ایران و فرانسه، با نگاهی به تئاتر خصوصی. پایان‏نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکز.
ستوده، علی. نکویی‌زاده، مریم و امینی، علیرضا. (1399). الگوی جامع شخصیت برند فروشگاهی و بررسی تأثیر ابعاد آن بر تمایلات رفتاری مشتریان، موردمطالعه: فروشگاه هایپراستار شهر شیراز. مدیریت برند. 7 (23)، 44-1.
شوال‌پور، سعید و کهنی، علی. (1393). تجاری‌سازی فناوری در صنایع خلاق و فرهنگی ایران: آسیب‌ها و چالش‌ها. دومین کنفرانس بینالمللی تجاریسازی فناوری.
عباسی، غلامرضا. (1377). مدیریت و سیاست‎گذاری در تئاتر امروز ایران (نقد و تحلیل سازمان مدیریت تئاتر ایران از سال 1360 تا 1375). پایان‏نامه کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
عظیمی، امین. (1394). تئاتر پارانویایی: فاقد نظریه، ضد اجتماع و گرفتار در خود. سینما و ادبیات، 11 (45).
مک کوایل، دیوید. (1388). درآمدی بر نظریه ارتباطات جمعی. (پ. اجلالی، مترجم). تهران: پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات.
نوری خان‌یوردی، میثم و کلاته سیفری، معصومه. (1396). طراحی مدل برندآفرینی شهری ورزشی با رویکرد نظریه داده بنیاد. مدیریت برند، 4 (2)، 106-69.
هرندی، عطاءاله. (1394). بررسی تأثیر رفتار شهروندی سازمانی بر تصویر مشتریان از برند. مدیریت برند، 2 (4)، 146-125.
Abbasi, Gh. (1999). Management and policy-making in today's Iranian theater (Critique and analysis of the Iranian Theater Management Organization from 1981 to 1996). Trabiat Modares University. (In Persian).
Alshammari, F., & Kim, Y.-K. (2019). Seeking and escaping in a Saudi Arabian festival. International Journal of
      Event and Festival Management, 1, 2-16.
Alshammari, F. Whaley, J. Hur, S. & Kim, Y.K. (2019). Gender differences in motivations to attend festivals in Saudi Arabia. International Hospitality Review, 33, 126-141.
Andrés, B. T. Cervera, A. T. & García, H. C. (2020). The performing arts experience: Reflections about the opera attendees. Economic journal, 33 (2), 339-350.
Azimi, A. (2015). Paranoid theater: lacking theory, anti-social and self-absorbed. Cinema and literature, 11 (45). (In Persian).

Bourdieu, P. (2011). Distinction: A Social Critique of the Judgement of Taste. Sales. (In Persian).

Brockett, O. G. & Hildy, F. J. (2019). History of the Theater. (H. Azadivar, Trans.) Tehran: Morvarid. (In Persian).
Buljubašić, I. Mijoč, J. & Jobst, I. (2020). Empirical study of the effectiveness of unconventional theatre marketing activities targeting generation Y. Economic journal, 33 (2), 421-434.
Chegini, Sh. (2019). Interview, Tehran. (In Persian).                
Christin, A. (2012). Gender and highbrow cultural participation in the United States. Poetics, 40 (5), 423-443.
Crompton, J. L. (1979). Motivations for pleasure vacation. Annals Of Tourism Research, 6, 408-424.
Crompton, J. L. & McKay, S. L. (1997). Motives Of Visitors Attending Festival Events. Annals of Tourism Research, 24, 425-439.
Frankel, S. Childs, M. & Kim, Y.K. (2019). Attending a tattoo convention: to seek or escape? Journal of Travel & Tourism Marketing, 36, 282-294.
Grotowski, J. (1968). Towards a Poor Theatre. London: Routledge.
Guo, K. (2018). For Profit or for What? A Comparative Case Study on Film Programming Strategies in Nonprofit and For-profit Movie Theaters. The Ohio State University.
Harandi, A. (2016). The Effects of 0rganizational Citizenship Behavior on Customers' Brand Image. Brand Management, 2 (4), 125-146. (In Persian).
Hattingh, C. & Niekerk, A. (2020). Who attends live stand-up comedy and why? A motivation segmentation study. International Conference on Tourism Research.
Huang, C.E. & Liu, C.H. (2018). The creative experience and its impact on brand image and travel benefits: The moderating role of culture learning. Tourism Management Perspectives, 28, 144-155.
Iso- Ahola, S. E. (1982). Towards a social psychology theory of tourism motivation: a rejoinder. Annals of tourism research, 256-262.
Jalaei, S. A. & Sabagh Pour Fard, M. (2008). Investigating the effects of gender differences on the level of development of the Iranian economy. Knowledge and development, 15, 91-112. (In Persian).
López-Mosquera, N. & Sánchez, M. (2011). The influence of personal values in the economic-use valuation of peri-urban green spaces: an application of the means-end chain theory. Tourism Management, 32 (4), 875-889.
McQuail, D. (2010). Mass Communication theory, An Introduction. Tehran, Institute of Culture, Art and Communication. (In Persian).
Moisio, S. (2021). Expectation of being affected: an enactive perspective of spectators’ expectations of contemporary dance. Arts and the Market, 2056-4945.
Noori Khanyourdi, M. & Kalateh Seifari, M. (2017). Designing a sports urban brand with grounded theory aproach. Brand Management, 4 (2), 69-106. (In Persian).
Pazhouhesh, M. (2017). The role of marketing mix in attracting theater audiences. Basir Institute of Higher Education, Abyek. (In Persian).
Peresident Office. (2016). Analysis of the status of gender indicators in Iran. http://women.gov.ir. (In Persian).
Saraei, S. (2014). Factors affecting the added value of theater economy and its study in Iranian and French theater, with a look at private theater. Islamic Azad university, Center of tehran. (In Persian).
Saragih, H. S. & Amelia, N. (2020). Segmentation of music festival visitors by values of hedonia, life satisfaction and eudaimonia. International Journal of Event and Festival Management, 11 (4).
Schultz, P. W. Gouveia, V. V. Cameron, L. D. Tankha, G. Schmuck, P. & Franěk, M. (2005). Values and their relationship to environmental concern and conservation behavior. Journal of cross-cultural psycology, 36 (4), 457-475.
Setoodeh, A. Nekooeezadeh, M. & Amini, A. (2020). A Comprehensive Model of Store Brand Personality and the Effect of its Dimensions on Customers' Behavioral Intentions (Case of Study: Shiraz Hyperstar Mall). Brand Management, 7 (23), 1-44. (In Persian).
Shaval Pour, S. & Kohani, A. (2015). Commercialization of Technology in Iran's Creative and Cultural Industries: Harms and Challenges. The Second International Conference on Technology Commercialization.
Snepenger, D. King, J. Marshall, E. & Uysal, M. (2006). Modeling Iso-Ahola’s motivation theory in the tourism context. Journal of Travel Research, 45, 140-149.
Sobitan, A. & Vlachos, P. (2020). Immersive event experience and attendee motivation: a quantitative analysis using sensory, localisation, and participatory factors. Journal of Policy Research in Tourism, Leisure and Events, 12 (3), 437-456.
Sojoudi, F. & Neamat Gorgani, M. (2020). Explaining and analyzing the relationship between the university square and the legitimate tastes of Tehran theater spectators. Applied Sociology. 30 (1), 1-20. (In Persian).
UNCTAD. (2010). Creative economy report. UNCTAD.
Varbanova, L. (2013). Strategic Management in the Arts. New York: Routledge.
Walmsley, B. (2013). “A big part of my life”: a qualitative study of the impact of theatre. Emerald.
Zanjari, N. Sadeghi, R. & Delbari, A. (2018). Analysis of gender differences in the pastime patterns of Iranian elderly. Salmand, 13, 588-603. (In Persian).
Zhiani, Z. (2012). Investigating the effect of posters on attracting theater audiences. Islamic Azad university, Center of tehran. (In Persian).